De eerste schooldag

Vandaag was het dus zover. De eerste, feestelijke schooldag!
Wat dus betekende: vroeg opstaan (7 uur, 5 uur bij jullie!) daarna ontbijten en mooi aankleden.

Mooi aankleden bestond uit een witte bloese, donkere rok en witte schoenen. Om 08:40 gingen we naar het schoolplein toe. (De school was zo’n 5 minuten lopen vanaf huis).

Het schoolplein was mooi versierd en er hing een groot spandoek met de tekst ‘zdrasdwoei, skola’! Alle meisjes hadden net als ik een witte bloese en donkere rok aan. De jongens hadden ook nette kleren aan. Er waren een heleboel kleine jochies (die naar de eerst klas gingen) en die liepen in mini-3-delige-pakjes.

Op het schoolplein was een grote rechthoek waar iedereen omheen stond. De elfde klassers (laatste klas) (waaronder ik dus) namen een eerste klasser aan de hand en liepen het schoolplein rond. Ik liep dus ook met een ukkie. Vervolgens werd er door een docente en twee leerlingen een toespraakje gehouden.

Daarna kwamen er een stuk of 7 kleintjes naar voren die door de microfoon een gedichtje op zeiden dat met school te maken had.

Mijn nieuwe klasgenootjes waren erg aardig tegen mij en probeerden mij op mijn gemak te laten voelen.

De meeste Russen snappen mijn naam, Laura, niet. Ze spreken het dan uit als La-oe-ra. Mijn klasgenootjes pakten het wat slimmer aan en vroegen me of ze ook ‘Lara’ mochten zeggen. ‘Kanjetsno (natuurlijk)’ antwoordde ik dan ook.

Na de ceremonie brachten we eerst de kleine eerste klassertjes naar hun klas. Daarna gingen we naar onze eigen klas. Daar werd ons verteld welke vakken we de volgende dag zouden hebben.

’s middags werden we door een vriend van Tatjana’s man ‘eventjes’naar Krasnodar gebracht. Krasnodar is hier zo’n 150 a 200 km vandaan en het duurde dan ook zo’n 2.5 uur voordat we er waren. (Voor mij was dit bestwel bijzonden; het is vergelijkbaar met iemand uit Utrecht ‘eventjes’ in Drenthe afzetten.)

In Krasnodar gingen we naar het huis van Tatjana’s ‘broer en zus’.

(Ik weet niet hoe die familie relaties allemaal liggen, want iedereen waar de Russen zich nauw verbonden mee voelen noemen ze broer of zus. Vaak is het dus een neef of nicht).

We gingen naar deze mensen toe omdat het kind van Tatjana’s broer en zus vandaag voor het eerst naar school was geweest. (Hij was 7 jaar). De tafel was feestelijk gedekt. verschillende mensen hadden een toespraakje voor dit jongetje over ‘de nieuwe fase van zijn leven, school’.

Later op de avond kwam er weer een broer of e.d. (misschien de zwager van Tatjana) en met zijn tweelingdochters van 14 jaar. Voor mij was dat wel leuk. We hebben gezellig gekletst.

Tatjana had me al verteld dat deze meisjes mij graag wilden ontmoeten. Want voor hun was ik een soort van ‘exotisch iets’, ‘net als een BANAAN’….vertelde ze (wat ik een heel geestige vergelijking vond).

Met deze mensen ben ik meegegaan ’s avonds en heb ik in het weekend gelogeerd. We hebben Krasnodar bekeken en getafeltennist (ze hadden in het huis een tafeltennis ruimte). Kortom: het waren weer leuke dagen!


p.s. Allemaal harstikke bedankt voor de reacties! Heel leuk om de berichtjes te lezen!!!