Weer een stukje van Laura
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
06 November 2006 | Rusland, Moskou
Hoi Allemaal!
Hier eindelijk weer een stukje van Laura! Het is echt alweer een tijdje geleden dat ik zelf wat heb geschreven op mijn weblog. Gelukkig heeft papa het een tijdje van mij overgenomen. Bedankt pap!
Zoals jullie weten waren de afgelopen twee weken erg zwaar; de brand, die het einde maakte aan het jonge leven (54) van mijn gastvader en vervolgens natuurlijk de schok, veel verdriet, ‘dagtochtjes’ naar het kerkhof in Krasnodar, een heleboel organisatie, en een zacht uitgedrukt smerig huis.
De rust komt inmiddels meer en meer terug binnen de familie. Het huis is niet zo’n zwarte, waterige glasbende meer als in het begin. Er zijn al twee kamers geverfd waar we binnenkort in zullen trekken. Binnenkort beginnen de grote reparaties in het huis. Er zullen nieuwe deuren en ramen komen (kunststof kozijnen) en natuurlijk moet de vloer gedaan worden want die zit onder de donkerbruine brandplekken. Ook moeten alle wanden gedaan worden omdat dat roet er onmogelijk af te krijgen is. Maargoed, nu is het niets vergeleken met in het begin.
Ik voelde me trouwens enorm gesteund vanuit Nederland, hoewel iedereen natuurlijk een paar duizend kilometer weg is. Ik heb een hele boel kaartjes ontvangen en ik wil iedereen dus ook heel erg bedanken voor deze steun! Ook bedankt namens mijn gastmoeder natuurlijk!
Morgen wordt het weer mijn eerste schooldag. Ik wilde vorige week zaterdag gaan, maar toen bleek de herfstvakantie aangebroken te zijn, dus nog een weekje wachten.
Ik ben trouwens ‘gepromoveerd’ gisteren. Nadat we de schilderes van de twee kamers van ons huis naar huis brachten (naar het dorpje Raevskaya) gingen we op de terug weg nog even langs een supermarkt winkeltje. Mijn gastmoeder, ik en mijn hondje. In de winkel sprak een jong echtpaar me aan. Ze vonden mijn hondje erg lief. We hadden een gesprek, en ik vertelde dat ik mijn hondje niet had gekocht maar op straat had gevonden.
Natuurlijk hoorden de mensen mijn accent, en ze vroegen of ik uit de Oekraine kwam!!! Hahaha, hier heb je een hele boel Oekrainers. In de tijd van de Sovjet Unie is er geloof ik heel wat heen en weer verhuist. Maargoed, ik was dus wel helemaal trots toen ze dat hadden gevraagd natuurlijk! Maar hun ogen vielen wel zowat uit hun hoofd toen ik vertelde dat ik uit Nederland kwam en niet uit de Oekraine (‘Een Nederlander, in mijn dorp Raevskaya? Ik heb nognooit eerder een buitenlander/Nederlander ontmoet!!!’).
Aan het begin vroegen ze alleen maar ‘waar kom je vandaan?’ of ‘o jij bent Laura uit Nederland???’
Zo, ik ga maar eens ophouden. Ik moet mijn spulletjes uitzoeken en in de koffer gaan stoppen wat ik de komende maand nodig heb (alles op mijn badpak na dus). Tot de volgende keer maar weer!
En NOG HEEL ERG BEDANKT VOOR DE LIEVE REACTIES, MAILTJES EN KAARTJES!!!
Groetjes Laura
Hier eindelijk weer een stukje van Laura! Het is echt alweer een tijdje geleden dat ik zelf wat heb geschreven op mijn weblog. Gelukkig heeft papa het een tijdje van mij overgenomen. Bedankt pap!
Zoals jullie weten waren de afgelopen twee weken erg zwaar; de brand, die het einde maakte aan het jonge leven (54) van mijn gastvader en vervolgens natuurlijk de schok, veel verdriet, ‘dagtochtjes’ naar het kerkhof in Krasnodar, een heleboel organisatie, en een zacht uitgedrukt smerig huis.
De rust komt inmiddels meer en meer terug binnen de familie. Het huis is niet zo’n zwarte, waterige glasbende meer als in het begin. Er zijn al twee kamers geverfd waar we binnenkort in zullen trekken. Binnenkort beginnen de grote reparaties in het huis. Er zullen nieuwe deuren en ramen komen (kunststof kozijnen) en natuurlijk moet de vloer gedaan worden want die zit onder de donkerbruine brandplekken. Ook moeten alle wanden gedaan worden omdat dat roet er onmogelijk af te krijgen is. Maargoed, nu is het niets vergeleken met in het begin.
Ik voelde me trouwens enorm gesteund vanuit Nederland, hoewel iedereen natuurlijk een paar duizend kilometer weg is. Ik heb een hele boel kaartjes ontvangen en ik wil iedereen dus ook heel erg bedanken voor deze steun! Ook bedankt namens mijn gastmoeder natuurlijk!
Morgen wordt het weer mijn eerste schooldag. Ik wilde vorige week zaterdag gaan, maar toen bleek de herfstvakantie aangebroken te zijn, dus nog een weekje wachten.
Ik ben trouwens ‘gepromoveerd’ gisteren. Nadat we de schilderes van de twee kamers van ons huis naar huis brachten (naar het dorpje Raevskaya) gingen we op de terug weg nog even langs een supermarkt winkeltje. Mijn gastmoeder, ik en mijn hondje. In de winkel sprak een jong echtpaar me aan. Ze vonden mijn hondje erg lief. We hadden een gesprek, en ik vertelde dat ik mijn hondje niet had gekocht maar op straat had gevonden.
Natuurlijk hoorden de mensen mijn accent, en ze vroegen of ik uit de Oekraine kwam!!! Hahaha, hier heb je een hele boel Oekrainers. In de tijd van de Sovjet Unie is er geloof ik heel wat heen en weer verhuist. Maargoed, ik was dus wel helemaal trots toen ze dat hadden gevraagd natuurlijk! Maar hun ogen vielen wel zowat uit hun hoofd toen ik vertelde dat ik uit Nederland kwam en niet uit de Oekraine (‘Een Nederlander, in mijn dorp Raevskaya? Ik heb nognooit eerder een buitenlander/Nederlander ontmoet!!!’).
Aan het begin vroegen ze alleen maar ‘waar kom je vandaan?’ of ‘o jij bent Laura uit Nederland???’
Zo, ik ga maar eens ophouden. Ik moet mijn spulletjes uitzoeken en in de koffer gaan stoppen wat ik de komende maand nodig heb (alles op mijn badpak na dus). Tot de volgende keer maar weer!
En NOG HEEL ERG BEDANKT VOOR DE LIEVE REACTIES, MAILTJES EN KAARTJES!!!
Groetjes Laura
-
06 November 2006 - 08:32
Eljo:
Dank je wel voor je bericht. Nou, misschien begrijp je wel, dat ik in heel veel opzichten trots op je ben. Maar dat ze nu ook al denken dat je uit de Oekraine komt, nou dat slaat toch wel alles. Hartelijke groeten aan je gastfamilie. Krepkiej patzeloej. -
06 November 2006 - 08:51
OMA:
Leuk dat jij nu zelf weer kan schrijven.Laura proficiat met je promotie.
ik geloof dat wij samen iets gemeen hebben want als
ik b.v in Utrecht praat vragen zij meestal aan mij waar ik vandaan kom,dan zeg ik uit DELFT,dat is zeker ook een beetje buitenland. heb je al handtekeningen uit moeten wisselen net als de sterren? WIj ( Opa en Oma zijn heel trots op je en vinden het fijn om zo een sterke en knappe kleindochter te hebben.
Laura doe de groeten aan allemaal en vooral aan Tatjana en liefs met knuff
en natuurlijk XXXXXXXXXXXXX
van Opa en OMa -
06 November 2006 - 10:13
Miep Visser:
Hallo Laura,
Ik vind het geweldig dat we in de tussentijd door Adri zo goed op de hoogte zijn gehouden. Maar het is heerlijk dat jij ons weer informeert.
Is het jullie bekend wat nu precies de oorzaak van de brand is geweest.
Ik hoor het nog wel eens.
Op de Zeedijk (smartlappen) is Yvonne ook heel benieuwd hoe het jou vergaat. Ik heb haar jouw weblog doorgegeven.
Laura, heel veel liefs Miep -
06 November 2006 - 14:40
Monique:
Het gaat duidelijk goed met je als je voelt dat de rust terugkeert terwijl je de puinhopen in jullie huis beschrijft! Ben onder de indruk van je veerkracht. Ga zo door! -
06 November 2006 - 21:07
OPA.:
Een mooi bericht van jouw, mooi dat je de draad weer zo goed oppakt,ga zo door.
Je word er alleen maar sterk van en je krijgt meer ervaringen in je leven.
Pak de draad weer op,ook op school, je wordt ook erg bekend in Rusland als ik dat ook zo lees, ook met je hondje, let heel goed op hem en geef hem maar een grote knuffel van mij.
Verder veel xxxxxvan OPA en kop op hoor..... -
06 November 2006 - 22:23
Els:
Laura, ik volg je nog steeds. Wat ben jij een knappe meid, letterlijk en figuurlijk, hoe je het allemaal voor elkaar krijgt. Ik bewonder je. Vorige keer schreef ik, dat ik een nicht van je moeder was, moet natuurlijk van je oma zijn, maar dat zal je wel opgevallen zijn.
Verder nog veel succes en nog veel plezier met je vriendinnen in Rusland. -
07 November 2006 - 18:55
Sjan:
laura
geweldig meid
je zit weer in het rijtje ik bewonder je heel erg om alles wat je doet daar geloof best dat je veel vriendinnen hebt en een heeel fijne gastfam ga zo door en je weet alles kompt goed groetjes sjan
-
07 November 2006 - 20:53
Susan:
Beste laura,
Ik wilde je zoiezo sterkte wensen ik ken je verder niet maar las dus via internet je site,echt veel meegemaakt in korte tijd maar zie gelukkig dat het beter gaat!!Ik was op jou site gekomen omdat ik ook geinteresseerd ben om russisch te leren en het liefste ook in rusland natuurlijk.Ik blijf je verhalen volgen en als je het leuk vind om contact te hebben ik zit nu in milano als au pair en heb ook een website. www.susaninitaly.waarbenjij.nu
Ik hoor het wel veel sterkte en plezier.
Groetjes susan -
08 November 2006 - 09:45
Bea:
Hoi Laura wat fijn om weer iets van je te horen.Via Adri zijn we boed op de hoogte gehouden. Veel sterkte nog in de komende tijd. Fantastische promotie heb je gemaakt. -
12 November 2006 - 19:16
Desiree Van Schip:
Hey Laura!
Ik sta versteld van jouw verhaal wat jij voor ingrijpende dingen hebt meegemaakt! En dat allemaal in een vreemd land, zonder je ouders en in je uppie!! Wat ik wel bemerk is dat je alles nog steeds op een rij hebt en je vast een fijne steun bent voor je gastmoeder en mogelijk de rest van de familie!
Petje af Laura en succes met je Russisch, maar ook dat gaat geloof ik al erg goed, maar ook met je doel waarvoor je daar bent! Heel veel sterkte en succes namens ons!
-
22 November 2006 - 18:45
Attie:
Een beetje late reactie, maar je weet hoe ik met computers ben. Het is goed te lezen dat het allemaal weer wat beter gaat met jou en met iedereen. Blij om in ieder geval weer iets van jou zelf te zien. Het allerbeste nog steeds gewenst. -
29 November 2006 - 20:59
Jaap,Christa,Robby:
Hoi Laura, meid wat vinden wij jou ontzettend dapper en zijn we heel erg trots op ons buurmeisje!Dit wilde we jou eventjes laten weten.
Dikke knuffel van Deejay aan jouw hondje.
En een hele dikke kus van Jaap,Christa en Robby!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
